"Skoro bazylozaur może, to ja też!"O matko bosko częstochowsko, cóż to była za pomyłka. Na swoją zgubę jako pierwszą misję wybrałem
'Młodzieńca z Góry Pindus', bo co własne, to łatwe, prawda?
...prawda?
A guzik! W pierwszym epizodzie trzy razy bankrutowałem, bo chciałem wykorzystać utarte schematy - nie dało się. Za czwartym razem podeszłem inaczej do sprawy i budowałem domek po domku, a i żadnego przemysłu nie budowałem nim nie było takiej potrzeby. I tak zszedłem poniżej -1400 drachm, więc wesoło raczej nie było, ale poratował handel oraz błagania o kasę u sojusznika. Z estetyką też nie było łatwo - zauważyłem, że Parki oraz upiększacze 2x2 czy też 3x3 dają mniej estetyki niż wcześniej (albo też domki więcej wymagają); musiałem więc się mocno posiłkować alejkami, pomnikami i stawami/kręgami 4x4, więc i kasy sporo zeszło.
Potem nadszedł epizod drugi, oraz walki i prośby o towary, ale na szczęście wyszedłem na prostą, a i sojusznicy za bardzo nie narzekali. Aż się zdziwiłem gdy zobaczyłem tekst 'ponieważ miasto On uważa cię za słabe, zaatakuje za kilka miesięcy'; takie rzeczy to widziałem wcześniej jedynie w Cesarzu!
Kolonie w Celenderis i Sedinie były trudne. W pierwszym co zarobiłem na handlu winem i uzbrojeniem to szło na przekupywanie wrogich wojsk, a i te były bardzo chciwe na drachmy. Sedinę zacząłem z nadmiarem gotówki ale za to było się sprężać by stworzyć wojsko potrzebne do obrony Segesty na Sycylii, która i tak chyba potrzebowała znacznie więcej wojska by ją uratować niż np: na Herosie.
Po powrocie do miasta macierzystego, coraz więcej walk. Gotówki jak na lekarstwo, surowców tez bo i prezenty od sojuszników znacznie mniejsze na Bogu niż na niższych poziomach trudności, toteż musiałem pobudować nieco fortyfikacji a i flotę używać do zatapiania wrogich łodzi transportowych podczas gdy moje wojsko się odbudowywało... Do tego wrogie miasta jakieś takie nadzwyczaj uparte i odporne były na moje ataki. Miasto po mieście jednak ulegało, a Danaja rozwijała się i bogaciła z coraz mniejszymi trudnościami.
Na końcu westchnąłem z ulgą. Było
znacznie trudniej niż się w ogóle spodziewałem.
Atlanci na Wschodzie poszli znacznie łatwiej, tyle że w tej misji co jakiś czas brakowało mi ludzi do pracy, a wielkość mapki wymagała oszczędzać teren. Kolonie nie były trudne, a jedynie dwa ostatnie epizody dały mi w skórę, bo zapomniałem już o tym, że ustawiłem w nich powodzie, to i było dużo do odbudowania
Wczoraj (i dziś) zdecydowałem się zagrać w
'Macedończyka': tutaj zawsze brakowało kasy, ludzi do pracy lub wojsk do obrony miasta macierzystego (albo miast sojuszników/wasali). Niekiedy kilkakrotnie zaczynałem epizod od nowa lub cofałem się do wcześniejszego zapisu gry. Tak jak Ziemek wspominał, odparcie ataków z Metonii w pierwszym epizodzie jest bardzo trudne, ale podołałem!
Ostatni epizod był naprawdę ciężki; trudno jest starać się podbić wrogie miasta z 5-ma tarczami i jeszcze bronić 2 wasali na raz (wziąłem sobie za punkt honoru obronić wszystkich). Tutaj też wszelkie oszczędności w skarbcu z poprzednich epizodów wyparowały w ciągu kilku lat gry, czy to na uspokojenie wkurzonych wasali czy przekupywanie wrogich armii gdy moje wojska były poza Pellą. W końcu jednak znalazł się moment na podbój Koryntu - jedno miasto z głowy, zostały trzy do podboju. Musiałem szybko odnowić straty w wojsku, przez co się nawet zdołałem zadłużyć na jakieś 1000 drachm.
I wtedy na raz wyruszyły na mnie zarówno Teby jak i Ateny. Wojsko w rozsypce, bo się rozkruszyło broniąc na raz dwóch wasali. Kasy na przekupienie atakujących brak. Zbrojownie i stragan dla elity na pełnych obrotach nie wyrabiają z popytem. To trzeba było rzucić surowcami w wasali, by ci przysłali wojsko.
Dwie wielkie armie zaatakowały z dwóch strony - do walki posłałem 7 oddziałów pospolitego ruszenia oraz niepełne 2 oddziały hoplitów. Wieże miałem obsadzone, ale za to brakło 300+ ludzi do pracy... no cóż, raz kozie śmierć, prawda?
Pierwsze zaatakowało wojsko z Teb, posłałem przeciw nim moich żołdaków; w trakcie walk przybyły posiłki z Amfipolis, i to akurat nadzwyczaj szczęśliwie, bo wyszli z tego samego punktu z którego zaatakowali Tebańczycy, więc wzieliśmy wroga w 'kleszcze'. Trzask, prask, i po krzyku. Moi hoplici zginęli jednak w trakcie walk, a pospolite ruszenie zostało poważnie przetrzebione.
Wtedy też przybyły wojska Aten. Rzuciłem wojska wasala przeciw nim jako 'żywe tarcze', a w międzyczasie do walki dołączyli Jazon i Odyseusz, których miałem sprowadzone dla zadań, a nawet i Hera pomagała. Ateńczyków było jak mrówków, a że wtedy zaatakował Zeus, to się Hera oddelegowała do utarczki z mężem. Jednak Ateńczyków pokonałem (pospolitego ruszenia została garstka, a do Amfipolis, który wysłało 8 oddziałów wsparcia, wróciło raptem 5 hoplitów), a potem powoli odbudowywałem wojska. Ledwo udało się wybronić wasali, potem ruszyłem na Megarę, Teby, Ateny, i w końcu i te miasta podbiłem.
Na koniec pozostał cel '8000 ludności'. Jakoś się udało, ale jak widać będzie w save'ie, miasto stabilne nie jest, bo ciężko jest zapewnić stały przypływ żywności.
Ale ważniejsze, że misja zaliczona, o
Tyle na tą chwilę. Następnym razem może spróbuję którąś z misji z podstawki; może
Zderzenie Cywilizacji, bo coś słabo tę misję pamiętam, więc jest okazja by sobie ją przypomnieć