Nieśmiertelne Gry
Inne działy => Artykuły, recenzje, dzienniki, download => Dzienniki => Wątek zaczęty przez: Jakub Rozwadowski w 26.05.2015, 21:22:52
-
Witam wszystkich, dzisiaj chciałbym poruszyć temat Twierdzy 1 oraz podsumować całą akcję z gry.
Zacznijmy od początku:
Misje 1-6
Zostaliśmy wysłani do namiotu przywództwa, dowiadujemy się iż sir Długoręka powiedział Lordowi Wełnoworowi iż znał "naszego" Ojca. Potem oczywiście następuje walka opiekuńczości VS Szybkiego ataku. Oczywiście wiadomo kto po której stoi stronie. Następnie musimy założyć mały obóz. Lord Wełnowór nie był zadowolony a wręcz zirytowany naszym lekkomyślnym zachowaniem iż założyliśmy obóz na szlaku wędrówek wilczych stad. Sir Długoręka stwierdza, że nasi żołnierze mogą nieco poćwiczyć na wilkach, a przy okazji je wybić. Po tej rozmowie musimy odnowić ruiny budowli ochronnej. Po odnowieniu palisady udajemy się do następnego hrabstwa, graniczącego, co prawda małym skrawkiem ziemi, z terenami Diuka de Puce'a. Po założeniu małego grodu przybywają zwiadowcy De Puce'a i musimy ich wybić. Diuk De Puce zaniepokojony nieobecnością swych żołnierzy obawia się najgorszego - Buntowników. Nieumiejętnie Diuk Bereguard (mogłem popełnić błąd) go uspokaja, proponując łowy. Potem wpadamy w pułapkę i musimy szybko się ufortyfikować na wyspie, jednocześnie będąc pod stałym oblężeniem Diuka De Puce'a.
-
Diuk Beaureguard, ale mniejsza ;)
Fajne "streszczenie"
A ciekawe co tak w ogóle z częścią strony poświęconą Twierdzy
-
Staram się to jak najlepiej streścić by było jak najszybciej ale kontynuując:
Będąc w pułapce na małej wyspie na środku rzeki odpieramy ataki De Puce'a, jednak po powrocie do obozu dostajemy ochrzan ( ::) ) od lorda Wełnowora, iż wywołaliśmy otwartą wojnę z Diukiem De Pucem. Sir Długoręka staje w naszej obronie, potwierdzając fakt, że to on wysłał nas z misją założenia bazy wypadowej, z której można by było szpiegować ruchy wroga. Jednak gdy myśli lorda Wełnowora okazały się mylne, sir Długoręka przejął władzę, jednocześnie czyniąc nas naczelnym dowódcą wojsk i każe natychmiast pomóc lordowi (coś tam), który opiera się Diukowi De Puce'owi. Szczur prawie zniszczony, ostatnie Hrabstwa padają, nadchodzi atak ostateczny. Diuk De Puce zdezorientowany, przestraszony pałęta się po swoim hrabstwie w czasie gdy my zajęliśmy jego zamek. Diuk Volpe zleca Wieprzowi pomóc temu ślamazarnemu i bezużytecznemu Szczurowi w obawie przed buntami kolejnych możnowładców w całym Królestwie. Szczur z pomocą wojsk Wieprza przegrywa z nami, ginąc gdzieś na polu bitwy, a jego wojska uciekają w popłochu.