Aby coś zrobić (cokolwiek) potrzebna jest motywacja do działania oraz oczywiście czas by to wykonać. Czasem chcemy coś wykonać, chcemy skutków, które po realizacji będą miały miejsce, ale nie mamy jakoś motywacji lub czasu na zabranie się do tego. Najczęściej dzieje się tak, gdy postawiony cel jest daleko, a więc droga realizacji długa. Jak można sobie to ułatwić?Pomyślałeś/łaś, że grać w gry komputerowe (jak mówi tytuł)? Nie.
Jednak można się nauczyć z tych gier bardzo wiele. Właśnie o tym będzie ten tekst. Pominę możliwości przyswojenia dużych ilości różnej wiedzy (od realiów biznesowych (np. *Tycoon), po rodzaje broni i amunicji w II wojnie światowej (np. Call of Duty)). Skupię się na możliwościach opanowania różnych umiejętności, a dokładniej na zarządzaniu czasem i motywowaniu się do pracy. Są różne gry, które z pewnością nadawałyby się do przedstawienia tego zagadnienia, ja pokaże to na jednej - strategii ekonomicznej -
Zeus Pan Olimpu.
Jeżeli ktoś nie grał w tą grę (bardzo ją polecam!) to opiszę na czym polegała. Jest to ekonomiczny city building - buduje się miasto, rozwija, podbija inne... Standartowo.
Najważniejsze (dla kontekstu tego tekstu) jest to, że do celu jakim jest wielkie i wspaniale funkcjonujące miasto dochodzi się w małych krokach.
Jeżeli w celach każdej misji napisane byłoby: "Zbuduj wielkie miasto [podana liczba mieszkańców] i podbij wszystkich rywali" to bardzo szybko stałoby się to monotonne i znudziłoby się. A jakby nie było, w każdej misji (z 14 w sumie dostępnych) chodzi właśnie o to samo. Dlaczego więc po tym jak zbuduje się pierwsze miasto chce się budować drugie i trzecie...?
Najważniesze - jak już pisałem - jest to, że dochodzi się do wszystkiego w małych krokach. Nie każą zbudować od razu całego miasta, najpierw tylko mała wioska i pare zakładów produkujących żywność... Gdy to się zrobi czeka nagroda - przerywnik lektorski i poznanie kolejnej części fabuły. Czy to jest takie ważne? Tak, bardzo. Dzięki temu ma się
motywację do kolejnych działań (dlatego, że będzie kolejna nagroda, ale też dlatego, że czuje się satysfakcję z tego co już się zrobiło i chce się robić więcej) oraz
jasne i łatwe do wykonania kolejne cele (pośrednie cele, prowadzące do tego ostatecznego).
Prosty przykład, bardzo często stosowany: Mając do przeczytania 400-stronicową książkę (której nie chce się czytać, ale trzeba to zrobić) ciężko się za to zabrać i tym trudniej skończyć. Ale stawiając sobie za cel - "dzisiaj przeczytam 40 stron", a na nagrodę ustanowić sobie np. kawałek ulubionego ciasta
, jest zdecydowanie łatwiej. Czasem sama świadomość możliwości wzięcia się za coś co się lubi (po tym jak wykona się zaplanowaną czynność) jest wystarczająca (ważne jednak by się nie rozkojarzać myśląc o nagrodzie!
Im bardziej wymagająca i trudniejsza praca do wykonania tym nagroda powinna być większa.
Ważne by stawiane sobie cele były jasne (jeżeli to możliwe 'policzone' - dokładnie, nawet liczbowo, ustalone) i droga do ich realizacji prosta.
Do motywowania się do pracy warto wykorzystywać również instykty poznawania i lepszej koncentracji w sytuacjach nowych. Tak jak w grze bardziej 'chce się' (ma się motywacje do) budowania miasta na nowym terenie niż ciągle w tej samej misji, tak samo np. zamiast uczyć się przy tym samym biórku można uczyć się w innym pokoju lub całkiem w innym miejscu, nawet na zewnątrz - to bardzo dobry pomysł w cieplejsze dni (trzeba jednak znaleźć spokojne miejsce, co nie wszędzie jest łatwe)).
Podsumowując - najważniejsza jest motywacja do kolejnych działań (dzięki wykonywaniu poprzednich pośrednich celi oraz oczekiwania na nagrodę) oraz stawianie sobie jasnych i łatwych do wykonania kolejnych zadań pośredniczących ku ostatecznemu celowi.
